Opis
Proso paszowe
Proso zwyczajne (Panicum miliaceum L.)- gatunek roślin jednorocznych pochodzących z Azji. Zaliczane jest do jednych z najstarszych roślin uprawnych na świecie. W Polsce proso było kiedyś jednym z najpopularniejszych uprawnianych zbóż. Aktualnie wraca do łask.
Wymagania
W Polsce proso może być uprawiane dzięki temu, że ma krótki okres wegetacyjny od 14 do 16 tygodni. Jest nieodporne na jakiekolwiek przymrozki. Bardzo dobrze znosi upału oraz susze. Proso lubi podłoże pulchne i bogate w próchnice. Gleby ciężkie, mokre i bogate w wapno nie nadają się do uprawy prosa. Warto pamiętać, że proso ma dość długi czas początkowego wzrostu, dlatego ważne jest aby rola była wolna od chwastów. Siew należy wykonywać, w czasie kiedy nie ma już przymrozków, najlepiej w połowie maja. Ilość wysiewu waha się przy siewie rzutowym od 25 do 45 kg, przy rzędowym od 20–25 kg na ha. Przykrycie prosa nie powinno być głębokie, wynosić ono może 1,5 do 2,5 cm.
Wrażliwość na choroby
Proso źle reaguje na stosowanie herbicydów, w szczególności na ich pozostałość w glebie. Walkę z chwastami prowadzi się w okresie od wschodów do krzewienia zboża broną lekką lub broną chwastownika. Jeżeli jest to niewystarczające można stosować niektóre herbicydy, kiedy rośliny osiągną 10 – 15 cm wysokości. Stosowanie środków chwastobójczych w momencie kiedy proso jest za niskie powoduje uszkodzenie i znacznie opóźnia rozwój. Dopuszczalne jest także stosowanie preparatów, które stosuje się w uprawie owsa, ale w małych dawkach.
Szkodniki
Zagrożenie szkodnikami jest niewielkie. Najgroźniejszym szkodnikiem jest omacnica prosowianka. Zwalczanie polega na wykonaniu głębokiej podorywki i orki zimowej, stosowanie siewów w III dekadzie maja oraz niszczeniu chwastów grubołodygowych.
Nasion w opakowaniu: 1 kg
Termin siewu: druga połowa maja
Norma siewu: 20-45 kg/ha
Głębokość siewu: 2-3 cm
Termin zbioru: VII
Patrycja V –
Ok